KARLI BİR MEVSİM
Karlı bir mevsimde bir tren istasyonunda yine seni bekledim.
Elimde bana hediye ettiğin kitapla
Hafiften ayaz ve sis
Özlemlerim kadar puslu hava
Tren yanaştı istasyona
simsiyah bir duman
yolcuların yükünü taşıdığı kadar bekleyenlerin de umudunu taşırdı
Kaç sevgilinin hasretini
kaç ananın özlemini
kaç kardeşin umudunu.
Güneş nazlı nazlı doğdu tüm yüzüyle
Mevsim ayaz, güneş uzak ve soğuk
Daldı gözlerim uzaklara
Gelmeyeceğini bile bile eski günleri anımsayarak
Trene binip gitmeliydim sevgilinin yurduna
Bir bakışı hayat olabilen sevgiliye
Vefa bilen sevgiliye
Merhameti bilen sevgiliye
Tüm umutlarımı aldım yanıma
Dolunay tüm görkemiyle geceye doğdu
Hafiften kar değiyor yüzüme
Varıyorum bir tren istasyonuna
Yola revan olup
Konya'ya Hz. Mevlâna ya selam ediyorum
Sonra yine koyuluyorum yola sevgili diye Varıyorum Erzurum'a çifte minareleri Yakutiye Medresesini ziyaret ediyorum.
Sonra sevgili diye varıyorum köyüme
Mevsim bahar oluyor dağları yeşil köyümün
Akan deresini seyre dalıyorum
Gelincikleri kokluyorum
Yine bir umut varıyorum bir tren istasyonuna
Yol alıyorum Ağrı Dağı tüm heybetiyle karşımda
Yüzüne perde çekmiş
Sonra varıyorum İshak paşa sarayına
Bir umut yine yola revan olup van gölüne deniz diye ummana dalıyorum.
yine bir ikindi vakti yola koyulup on gözlü köprüye varıp iki çay söylüyorum biri bana biri sevgili diye yoluna revan olduğuma
Sonra varıyorum Şanlıurfa balıklıgöle
Hz. İbrahim'in kıssasını dinliyorum
Sevgiliye niyazda bulunup
Diyorum ki Allah'ım nasiplerin en güzeli Sen'in yanında
Onlardan ihsân et bana sevgili diye.
Nursen Işık
Yorumlar