EYLÜL'DE GEL DİYORDUN
Mevsim eylül arefesi
Göçebe kuşlar gibi umutlarım
Yüreğinin sahillerine ayrılık çarpmış halde
Bir eylül vaktinde gel diyordun
Hüzün tanıdıktı
Şam'da doğdum Şam'da yaşadım
Mis kokuları, ipek kumaşları vardı şehrin
Şehir geride savaş
Ben ardımda bir savaştan kalan ayrılık bıraktım diyordun
Sonra sözlerimiz buldu birbirini
İki yaraydi bir araya gelen
İki sözün arasına bir ayrılık bir umut ektik
Geriye kalmış bu savaşta hayırlısı diyordun
Bir türküde bulduk kendimizi
Geçmişin hasreti geleceğin vuslatı arasında
Hazanli mevsimde
Sararmış yapraklar dökülürken gel diyordun
Bir fecr vaktinde gördüm seni
Hüznünü yanına almış bir kıyıya varmış
Sevgilinin yolunu gözler gibi
Secdede umut var diyordun
Bir Zühre yıldızı edasıyla gördüm seni
Karanlıkları aydınlatan
Gökteki yıldızları yüreğinde taşıyordun
Zifiri bir öğlen vaktinde
Umut var diyordun
Sevgiden nasibini alan iki yürek
En pak haliyle göz yaşları içinde kalmış
Bir şehrin kıyısında en derin hüzünleri paylaşıyorduk
Vedudi duruşunla umut var diyordun
Şimdi soruyorum sana,
Hani insan ne yana dönse anlamını yitirmiş ya herşey
Sahi içinde ki o belirsiz duygunun adı nedir?
Yorumlar