KARLI BİR MEVSİM

Karlı bir mevsimde bir tren istasyonunda yine  seni bekledim.
Elimde bana hediye ettiğin kitapla
Hafiften ayaz  ve sis 
Özlemlerim kadar puslu hava
                             
Tren yanaştı istasyona
simsiyah bir duman
yolcuların yükünü taşıdığı kadar bekleyenlerin de umudunu taşırdı
Kaç sevgilinin hasretini 
kaç ananın özlemini
kaç kardeşin umudunu.
 
Güneş nazlı nazlı doğdu tüm yüzüyle
Mevsim ayaz, güneş uzak ve soğuk
Daldı gözlerim uzaklara
Gelmeyeceğini bile bile eski günleri anımsayarak
Trene binip gitmeliydim sevgilinin yurduna
Bir bakışı hayat olabilen sevgiliye
Vefa bilen sevgiliye
Merhameti bilen sevgiliye

Tüm umutlarımı aldım yanıma
 Dolunay tüm görkemiyle geceye doğdu
Hafiften kar değiyor yüzüme
Varıyorum bir tren istasyonuna 
Yola revan olup 
 Konya'ya Hz. Mevlâna ya selam ediyorum
Sonra yine koyuluyorum yola sevgili diye Varıyorum Erzurum'a çifte minareleri Yakutiye Medresesini ziyaret ediyorum.

Sonra  sevgili diye varıyorum köyüme
Mevsim bahar oluyor dağları yeşil köyümün
Akan deresini seyre dalıyorum
Gelincikleri kokluyorum

Yine bir umut varıyorum bir tren istasyonuna
Yol alıyorum Ağrı Dağı tüm heybetiyle karşımda
 Yüzüne perde çekmiş
Sonra varıyorum İshak paşa sarayına

Bir umut yine yola revan olup van gölüne deniz diye ummana dalıyorum.
yine bir ikindi vakti yola koyulup on gözlü köprüye varıp iki çay söylüyorum biri bana biri sevgili diye yoluna revan olduğuma

Sonra varıyorum Şanlıurfa balıklıgöle
Hz. İbrahim'in kıssasını dinliyorum
Sevgiliye niyazda bulunup
Diyorum ki Allah'ım nasiplerin en güzeli Sen'in yanında 
Onlardan ihsân et bana sevgili diye.

Nursen Işık 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

BİR GELİNCİK ÇİÇEĞİ MİSALİ

BEKLEMEK

GÜNEŞ OLSAM