KAR ÇİÇEĞİ

 Kış mevsiminde geldim, karçiçeği misali
Rahmanın, rahim tecellisine tutunarak
Mevsim zemheri, insanlar menfi
Bir dut yaprağı gibi  kaderi okuyarak

Mevsim umutsuzluğu fısıldasada
Cemre düşmüştü çoktan umuda
Madde ve mana içiçe resmetmişken
Su içen serçe  gibi semayı okuyarak

Sordum gözün ne renk? ela dedi gülerek
Beyazını renkten saymayarak
Perde perde dürülmüş bir hayat varken  
Elveda dedi arkasına bakmayarak

Sordum çiçek nedir, nedir bu ahval ?
Dedi türlü rengi var, bir kaç dikeni
Nice kervanlar göçtü, nice yolcu
İnkara sığındı, toprağı yok sayarak

Dedim bu pejmurde gül benim kaderim mi?
Dedi, nasibindir, ahirette bahçendir
Bilmezdim içinde sabır ve mihnet gizli
Dedi bu âyettir, acizliğimi yok sayarak

Ilık ve sağanak damlalar döküldü gözümden
Bir ses geldi maveradan dedi sabret
Bilmezdim bu dünya bir yokuş, dar geçit
Rahmana sığındım çileyi yok sayarak

Dedi bu  dünya dediğin çürük bir iplik
 Güller de emanet, gençliğinde
Önünde perde, hadiseler esrarlı
Son nefeste İmanla gitmektir marifet

Nursen Işık 




 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

BİR GELİNCİK ÇİÇEĞİ MİSALİ

BEKLEMEK

GÜNEŞ OLSAM