YAZIK ETME BİZE
Dedim sorma gülün rengi neden al diye Sordun kanattın gülü O gül ki rengini sevgiden aldı aşıkların göz yaşıyla sulanarak yeşerdi Dedim sorma bülbül güle neden meftun diye? Sen sordun bülbülü mahçup ettin Dedim sorma sana hiçbir şey ama sen sordun, çıkardın beni kabuğumdan bahar var deyip denizleri dağları sende seyrettim Bir anda kışa döndün. Bıraktın beni zemherinin ortasında Dedim sorma, bu dünya bu yollar neden düz diye? Sen sordun, bütün yolları yokuş ettin. Ben bir garip munzeviyim Ebû Zer gibi. Geldiğim gibi giderim. Bir düş kadar yalan bir düş gibi gerçek bazen. Ama sen yinede bişey sorma Yazık etme bize Nursen ışık